DDA, czyli Dorosłe Dzieci Alkoholików, to plag XXI wieku. Osoba, która charakteryzuje się jako DDA, to osoba, która dorastała w środowisku, w którym alkohol grał pierwsze skrzypce, czyli środowisku dysfunkcyjnym i skrajnie patologicznym. Skutkiem ubocznym jest choroba całej rodziny, a dzieci odczuwają to najbardziej, ponieważ wychowują się w poczuciu wstydu, lęku, niepewności oraz frustracji.
Małoletni z syndromem DDA bardzo rzadko trafiają do psychiatrów czy psychoterapeutów, jednak osoby już dorosłe, świadome tego, ile krzywdy dało im dorastanie w rodzinie alkoholików, dochodzą do wniosku, że psycholog lub psychiatra będzie doskonałym wyjściem, aby uporać się z traumą. Można wyróżnić pewne zachowania, które mogą objawiać się u osoby z syndromem DDA, takie jak paniczny lęk przed utratą kontroli, poczucie winy, impulsywność, samoizolacja, doskonała umiejętność kłamania, ukrywania uczuć, trudności emocjonalne w związku, silna potrzeba akceptacji w środowisku, strach przed rodzicielstwem.
Rola dziecka w rodzinie, gdzie alkohol stawiany jest na pierwszym miejscu, to kształtowanie dziecka, a dając mu środowisko do rozwoju, które przelane jest alkoholem, nie da mu tego, co powinno. Dziecko, które dorasta w strachu, w poczuciu gniewu i niesprawiedliwości, przyjmuje różne role, które pozwalają mu przetrwać ten koszmar.
Jedynym słusznym wyjściem z problemów, które stwarza dorastanie w środowisku alkoholowym to terapia skierowana dla osób DDA. Psycholog, psychiatra, psychoterapeuta to Ci specjaliści, do których drzwi powinno się zapukać. Uświadomienie sobie tego to trudny etap, jednak odpowiednia opieka w postaci terapii, którą wprowadzi psychiatra bądź spotkania z psychoterapeutą mogą pozwolić żyć normalnie.
Tytuł: „DDA – Dorosłe Dzieci Alkoholików: Skutki i Terapia”
DDA, czyli Dorosłe Dzieci Alkoholików, to plag XXI wieku. Osoba, która charakteryzuje się jako DDA, to osoba, która dorastała w środowisku, w którym alkohol grał pierwsze skrzypce, czyli środowisku dysfunkcyjnym i skrajnie patologicznym. Skutkiem ubocznym jest choroba całej rodziny, a dzieci odczuwają to najbardziej, ponieważ wychowują się w poczuciu wstydu, lęku, niepewności oraz frustracji.
Małoletni z syndromem DDA bardzo rzadko trafiają do psychiatrów czy psychoterapeutów, jednak osoby już dorosłe, świadome tego, ile krzywdy dało im dorastanie w rodzinie alkoholików, dochodzą do wniosku, że psycholog lub psychiatra będzie doskonałym wyjściem, aby uporać się z traumą. Można wyróżnić pewne zachowania, które mogą objawiać się u osoby z syndromem DDA, takie jak paniczny lęk przed utratą kontroli, poczucie winy, impulsywność, samoizolacja, doskonała umiejętność kłamania, ukrywania uczuć, trudności emocjonalne w związku, silna potrzeba akceptacji w środowisku, strach przed rodzicielstwem.
Rola dziecka w rodzinie, gdzie alkohol stawiany jest na pierwszym miejscu, to kształtowanie dziecka, a dając mu środowisko do rozwoju, które przelane jest alkoholem, nie da mu tego, co powinno. Dziecko, które dorasta w strachu, w poczuciu gniewu i niesprawiedliwości, przyjmuje różne role, które pozwalają mu przetrwać ten koszmar.
Jedynym słusznym wyjściem z problemów, które stwarza dorastanie w środowisku alkoholowym to terapia skierowana dla osób DDA. Psycholog, psychiatra, psychoterapeuta to Ci specjaliści, do których drzwi powinno się zapukać. Uświadomienie sobie tego to trudny etap, jednak odpowiednia opieka w postaci terapii, którą wprowadzi psychiatra bądź spotkania z psychoterapeutą mogą pozwolić żyć normalnie.